Laatste weekverslag (sommigen ontvingen geen mail)

Zo... ik ben er eindelijk klaar voor & heb eindelijk tijd om mijn laatste weekverslag te schrijven over deze reis. Ga er nog een keer goed voor zitten, lees en geniet!

De laatste vijf dagen ging ik naar het Kruger National Park. Het was ongeveer vijf uur rijden naar ingang van het Kruger National Park. Hier stapten we over in een jeep die ons door het park naar onze kampeerplek bracht. We hadden onze eigen 'All out Africa' plek waar de tenten al klaar stonden. Luxe? Nee, verre van dat. Maar wel hierdoor het ultieme 'puur natuur' gevoel omdat er ook geen WiFi was en je dus echt op elkaar was aangesteld.

Het waren lange, intense, mooie dagen. Ik had van tevoren niet gedacht dat ik met deze groep zo een lol zou hebben deze vijf dagen. In de ochtend stonden we rond 05:00 uur op en zaten we om 06:00 uur in de jeep. Je moest wel een stuk of vier lagen aandoen omdat het in de ochtend nog super koud was als je rond ging rijden in het park. Overdag waren de dieren het minst actief omdat het wel 30 graden kon worden. In totaal hebben we denk ik in die vijf dagen ongeveer 30 uur in de jeep gezeten (waarvan de eerste en laatste dag maar een uurtje). De big five hebben we helaas niet gespot, de luipaard mistte. Wel hebben we veel ander natuurschoon gezien. Olifanten, giraffen en buffels waren heel goed te zien. Leeuwen waren wat meer op afstand, maar op een vroege woensdagochtend liepen ze zo langs onze jeep om even gedag te zeggen. Best apart, je zit dan wel in een jeep maar als ze willen kunnen ze er zo in springen. Er zijn dan ook duidelijke regels over het maken van foto's en bewegingen.

Deze vijf dagen hadden we steeds dezelfde, super aardige, vrouw die ons door het Kruger Park reed. Het leuke was dat 75% van de dieren die je spot, jijzelf spot en niet onze guide. Natuurlijk kijkt ze ook rond, maar ze moet zich vooral concentreren op het rijden. Als je iets zag zei je gewoon dat er even gestopt moest worden. Er waren in het park ook hele mooie uitkijkpunten waar je even uit de jeep mocht en een prachtig uitzicht over het Kruger Park had.

Ik kon super erg genieten van deze ritten in de jeep. Het is zo stil om je heen en soms stonden we gewoon ergens stil om te kijken naar een olifantenfamilie, die aan het eten was of de weg overstak. Hele rustgevende momenten waren dit. In de avond maakten we een kampvuur, kwamen er mooie verhalen aan bod en maakten we vooral veel lol. Ik heb me oprecht nog nooit zo snel op mijn gemak gevoelt in een groep. Zowel tijdens mijn eerste dagen in Swaziland, als de dagen in het Kruger Park met een deels nieuwe groep voelde ik mij heel snel op mijn gemak.

Eenmaal terug in Swaziland zondagmiddag voelde het echt als thuiskomen. Wel had ik besloten meteen mijn koffer in te pakken, zodat we in de avond nog lekker konden chillen met elkaar en uit konden gaan. Ik heb hier wel drie uur over gedaan, omdat ik hier echt totaal geen zin in had. Maar goed, uiteindelijk was alles ingepakt en kon ik lekker gaan genieten van mijn laatste avond. Het was een heel mooi afscheidsfeest met elkaar!

Er zijn genoeg hoogtepunten die ik zou kunnen benoemen van deze reis. Maar het mooiste was toch wel het ontmoeten van mensen. Zowel de lokale bevolking als de mensen in the lodge. Een paar om uit te lichten.. Mijn Swazi moeder, waar ik altijd terecht kon als ik vragen had. Sowieso alle mensen van de organisatie waar ik terecht kon, niks was onmogelijk. Dan de mooie vrijwilligersgroep. Moritz, mijn Zwitserse kampergenootje waar ik veel dezelfde irritaties en humor mee deelde. Becky, die zo gek als een deur was en letterlijk altijd in was om mee uit te gaan en af te sluiten in het casino. Laure, het Franse meisje waar ik een hele speciale band mee heb gecreëerd. En dan Mario, een jongen die heel open was. Speciale verhalen uit zijn leven deelde met mij en waar ik naast de serieuze gesprekken ook veel mee gelachen heb. Een speciale jongen. Ik heb nog wel tachtig mensen waar ik iets over kan vertellen, zoveel heb ik er minimaal wel ontmoet in deze vier weken.

Het thuiskomen was fijn, maar anders als vorig jaar. Toen was ik op een gegeven moment wel echt blij dat ik weer naar huis ging, nu zag ik er in eerste instantie een beetje tegenop. Eenmaal thuis is het natuurlijk fijn om iedereen weer te zien en je eigen bed te hebben. Na een dag meteen weer werken, collega's en de kids zien was heel fijn. Toch bedenk ik me vaak wat ik eigenlijk doe hier in Nederland, er is zoveel moois te zien in de wereld... Een nieuw plan staat al zo goed als klaar, iets groter dan ik tot nu toe steeds doe. Maar nu eerst mijn opleiding afronden, die duurt als het goed is twee jaar.

Ik heb intens genoten van deze vier weken en het is natuurlijk weer veel te snel voorbij gegaan. Het vrijwilligerswerk was super tof en ik heb echt veel kunnen betekenen voor de kinderen in Swaziland. De organisatie was ook echt super goed. Ja, het liefst vlieg ik morgen terug. Ik zou een ieder van jullie willen laten zien hoe het is, waar ik ben geweest.

Voorlopig is dit mijn laatste verslag, op naar een nieuw avontuur over een tijdje... #ikhoudjullienogeentijdjeinspanning :-)

Liefs,

Bowien