Weekverslag drie!

Weekverslag 3: 'Travelling. It leaves you speechless, then turns you into a storyteller.'

Ik moet jullie eerlijk zeggen dat ik dit hele weekverslag schrijf op maandag 25 juli, terwijl ik voor dit verslag elke dag of twee dagen wel even wat schreef over de dag. Ik doe nog steeds intens veel indrukken op en ben alleen maar aan het genieten. Ja, zelfs van de mindere momenten. Gelukkig heb je op zo een moment veel mede vrijwilligers om je heen waar je verhaal aan kwijt kan.
Daarnaast krijgen ik bijna elke dag lieve berichtjes uit Nederland van familie en vrienden, die jaloers of trots op me zijn en het hartstikke gaaf vinden. Af en toe even horen hoe het leven verloopt in Nederland is erg fijn, wat ik in een samenvatting van een paar woorden kan schrijven: 'erg heet' 'z'n gangetje' 'goed maar missen je wel' 'Rosso is zijn oren vergeten mee te nemen op straat' 'sushi daten als je terug bent!'.

Maandag 18 juli
De 'examens' komen eraan op school, dus we zijn vooral bezig met stof herhalen. Herhalen, herhalen, herhalen. Het jongetje dat zo achterloopt probeer ik zo goed mogelijk te helpen, maar ik ben benieuwd hoe hij zijn toetsen gaat maken. De examens beginnen deze zondag en duren negen dagen voor elke klas. Best lang in vergelijking met Nederland! Van grade 1 tot de hoogste klas zijn er examens.
In de avond hebben we een soort 'afscheidsfeestje' gehad met 15 vrijwilligers voor Mees, die vertrekt namelijk morgen weer naar Nederland. Het komt eigenlijk neer op bier drinken, kaarten, kletsen en nog meer bier drinken. Morgen is het gelukkig teachers day, dan hoeven we geen les te geven maar worden we hele dag in het zonnetje gezet door de studenten! Komt mooi uit na zo een avond :-).

Dinsdag 19 juli.
Wow, wat een geweldige dag! Één dag in het jaar is het teachers day dus mijn projectmaatjes en ik hebben echt geluk. Alle docenten worden op het podium gevraagd en we krijgen een soort respect/dank speech. Iedereen krijgt een rode stip op zijn hoofd en een lichtbeige sjaal. Hierna worden we de hele dag verwend met muzikale optredens met dans, zang en instrumenten. Het is leuk om te zien hoeveel plezier de kids hierin hebben. Op deze dag heb ik geen elk moment moeten denken aan de wat minder fijne cultuurverschillen: het was een echte feestdag!

Woensdag 20 juli
Blegh... wat een nacht...
Laat ik eerst zeggen dat er hier elke dag wel zieke mensen zijn. De een van de vieze lucht, de ander door voedselvergiftiging, de een na de eerste dag de ander na drie weken.. De ene overdrijft een beetje en heeft gewoon een kater (ja, er is een spaanse groep meiden van 16/17 jaar die voor mijn gevoel de verkeerde reis hebben geboekt) en de ander moet naar het ziekenhuis.
Nou hoest en nies ik wel al de hele tijd sinds ik hier ben, maar echt ziek voelde ik me niet. Tot vannacht mijn buik op hol sloeg en ik elk half uur zwetend wakker werd: iets minder fijn en de verdere details zal ik jullie besparen :-). En nee ik had de avond ervoor geen druppel alcohol gedronken en lag om half 10 al in bed. De ochtend werd in dus uitgeput wakker en dacht dat het misschien na het ontbijt beter zou gaan, wat helaas niet het geval was. Ik ben van 8 tot 10 mijn bed weer ingekropen en kon gelukkig nog even slapen. Daarna voelde ik me iets minder slap maar heb toch besloten om een dagje thuis te blijven.
Dit was weer zo een moment dat ik dacht: liever niet hier! Ziek zijn is sowieso niet fijn, maar thuis heb je allemaal vertrouwde mensen om je heen. Hier zijn ook hartstikke lieve vrienden en mensen maar is toch even anders.
Wel even een wasje gedraaid (op de rooftop met prachtig uitzicht) maar verder vrij weinig gedaan vandaag.

Donderdag 21 juli
Vandaag voelde ik me weer wat beter en ik had ook wel weer zin om naar mijn kindjes te gaan! Ik heb jullie al verteld dat het hier niet elke dag gaat zoals het moet met schema's en ordering, maar vandaag heb ik weer even een grens gesteld. Ik kan mij prima aanpassen aan de vele dingen hier, maar ik wil er wel positieve energie van krijgen.
De werkweken lopen hier van zondag tot en met donderdag, dus na vandaag hebben we weekeind. De kinderen hebben vanaf zondag dus negen dagen examens, waardoor de docenten 'zenuwachtig' zijn. Aangezien ik al van meerdere vrijwilligers had gehoord dat als er examens zijn je de hele dag in de klas staat om te kijken of de kinderen niet afkijken (terwijl ze hier met zijn allen opgepropt zitten op de schoobankjes naast elkaar) was ik benieuwd naar ons programma voor volgende week.
Na een paar keer: 'we don't know yet' gehoord te hebben, kwam er een soort schema. Zondag en maandag: docent 'assissteren' aka naast kinderen zitten die voor de vijfde keer iets moeten opschrijven wat ze allemaal al kunnen. Dinsdag: holiday voor de kinderen. Woensdag&donderdag: opletten in de klas bij de examens, terwijl er al een docent is en ik me hierbij echt nutteloos voel. Ik kan me niet voorstellen dat ze me op geen enkele ander project meer nodig hebben dan op deze school. Daarnaast ben ik hier gekomen om les te geven aan de kinderen, een nieuwe vorm te brengen in het les geven en de kinderen een fantastische dag te bezorgen als ik er ben. De combinatie het uitzicht op komende week & het feit dat ik het slaan van kinderen nog steeds niet fijn vind om mee te maken/kan wegschuiven als cultuurverschil maakten de beslissing om in overleg met de coordinator hier naar een ander project te gaan mijn laatste week.
Dit is een project geworden volledig gefocust op 'childcare' waar ik veel zin in heb. Er is een ander meisje van mijn oude project die zich er ook niet fijn bij voelde en dus doe ik dit samen met haar. Het is jammer dat onze vriendengroep hier niet meer naar hetzelfde project gaat, maar in de avond is er genoeg tijd om te kletsen en te chillen met elkaar.

Vrijdag 22 juli & zaterdag 23 juli: weekeind!
In de weekeinden bezoeken we meestal andere dorpjes en gaan we met elkaar op pad. Omdat ik ook nog wat nieuwe dingen wil bewaren om te vertellen in Nederland (en stiekem mijn vingers ook wel klaar zijn met al het typen) stop ik er nu mee.
Mijn laatste week gaat in en ik ga extra genieten van alles waarvan je kan genieten hier (dat zijn veel dingen)

Liefs vanuit het mooie Nepal…<3